در حال برگشتن از جاده کندوان به کرج بودیم که یک باغ گل نظرمو جلب کرد،یک باغ پر از لاله های رنگی و درخت های شکوفه.از ماشین پیاده شدیم که بریم داخل باغ.وارد باغ که شدیم یکم بی نظمی و بی سلیقگی چیدمان به چشم می خورد اما تعداد گلها کنار هم اونقدر زیاد بود و تنوع رنگی داشت که چیدمان نامنظم باغچه ها دل رو نمی زد.

یک طرف لاله های زرد،یک طرف لاله های بنفش،یک طرف لاله های قرمز با برگ های سبز.

صداش کردم گفتم بیا می خوام یک چیزی بگم فقط گوش کن و سعی کن درک کنی.

این گلهارو ببین.فکرمیکنی چرا کنار هم انقدر قشنگن و به چشم میان؟گفت چرا؟

گفتم چون رنگهاشون متضاد همه.همین اختلاف شدید رنگی باعث زیباتر شدنشون شده.جهان جمعِ اضداده.این موضوع بهمون یاد میده که توی زندگی هم تضاد اشکالی نداره،خیلی هم قشنگه.چرا آدمها فکر میکنن باید مثل هم باشن تا بتونن کنار هم زندگی کنن؟اتفاقا برعکس،اگر متضاد هم باشن و یاد بگیرن با همین اختلاف میتونن کنار هم اوقاتشون رو سپری کنن زندگی قشنگ میشه،به چشم میاد.میفهمی چی میگم؟

کافیه فقط تماشا کنیم طبیعت خیلی درسهای خوبی بهمون میده،راستی!تو تماشاکردن بلدی؟